Rust was ver te zoeken

Ik heb als ik erop terugkijk eigenlijk een vrij afwijkend leven geleid. En niet maar een beetje maar in alles eigenlijk. Ik ben altijd anders geweest, heb me in ieder geval altijd anders gevoeld dan anderen. Als verlegen klein meisje, intelligenter dan goed voor haar was, enige blonde tussen twee overduidelijk Marokkaans ogende kinderen, en dan ook nog eens de middelste!

Er tussenin…

Ik heb leerlingen van verschillende achtergrond. En daar heb ik geen enkele moeite mee. Ik heb ook geen moeite met de ouders van leerlingen. Vooral niet met de vader die ik vanmorgen sprak, een van oorsprong Turkse man, al meer dan de helft van zijn leven in Nederland, dus hij voelt zich meer vergroeid met Nederland dan met Turkije. Hij voelt zich echter ook belazerd door Nederland: hij is een jaar of 10 geleden arbeidsongeschikt geraakt en komt nu nergens meer aan de bak, terwijl hij heel graag wil.

Opgroeien in een andere cultuur..

Als Nederlandse Aziaat heb je niet alleen te maken met het integratie probleem. Als klein meisje stuit je tegen zoveel dingen. Mijn ouders probeerde mij zo Nederlands op te voeden, maar wel buitenshuis, binnenshuis golden voornamelijk hun eigen norm en waarden.